jost god

یک شبی مجنون نمازش را شکست بی وضو در کوچه لیلا نشست   عشق آن شب مست مستش کرده بود فارغ از جام الستش کرده بود   سجده ای زد بر لب درگاه او پر ز لیلا شد دل پر آه او   گفت یا رب از چه خوارم کرده ای بر صلیب عشق دارم کرده ای   جام لیلا را به دستم داده ای وندر این بازی شکستم داده ای   نشتر عشقش به جانم می زنی دردم از لیلاست آنم می زنی   خسته ام زین عشق، دل خونم مکن من که مجنونم تو مجنونم مکن   مرد این بازیچه دیگر نیستم این تو و لیلای تو … من نیستم   گفت: ای دیوانه لیلایت منم در رگ پنهان و پیدایت منم   سال ها با جور لیلا ساختی من کنارت بودم و نشناختی   عشق لیلا در دلت انداختم صد قمار عشق یک جا باختم   کردمت آوارهء صحرا نشد گفتم عاقل می شوی اما نشد   سوختم در حسرت یک یا ربت غیر لیلا بر نیامد از لبت   روز و شب او را صدا کردی ولی دیدم امشب با منی گفتم بلی مطمئن بودم به من سر میزنی در حریم خانه ام در میزنی   حال این لیلا که خوارت کرده بود درس عشقش بیقرارت کرده بود   مرد راهم باش تا شاهت کنم صد چو لیلا کشته در راهت کنم.   – شعر از: مرتضی عبداللهی jost god...ادامه مطلب

وقتی گیلاس، با بند باریکش به درخت متصّل است،همه عوامل در جهت رشدش در تلاشند... باد، باعث طراوتش می شود آب، باعث رشدش می شود و آفتاب به آن، پختگی و طراوت می بخشد... اما... . به محض پاره شدن آن بند و جدا شدن از درخت، آب، باعث گندیدگی باد، باعث پلاسیدگی و آفتاب باعث پوسیدگی و از بین رفتن طراوتش می شود... jost god...ادامه مطلب